1 Corinto 13

1 Kung ako ay magsalita sa mga wika ng mga tao at ng mga anghel, datapuwa’t wala akong pag-ibig, ako ay nagiging ¹tansong tumutunog, o isang ¹pompiyang na tumataginting.

2 At kung ako ay may propesiya, at malaman ko ang lahat ng mga hiwaga at ang lahat ng mga kaalaman, at kung ako ay may buong pananampalataya na anupa’t makapagpapalipat ng mga bundok, datapuwa’t wala akong pag-ibig, ako ay walang kabuluhan.

3 At kung ipagkaloob ko ang lahat ng aking mga tinatangkilik upang ipakain sa mga dukha, at kung ¹ibigay ko ang aking katawan ²upang ako ay makapagmapuri, datapuwa’t wala akong pag-ibig, ako ay walang pakikinabangan.

4 Ang ¹pag-ibig ay nagpapahinuhod, at magandang-loob; ang pag-ibig ay hindi nananaghili; ang pag-ibig ay hindi nagmamapuri, hindi nagpapalalo,

5 Hindi nag-uugali ng hindi nababagay, hindi naghahanap ng kanyang sariling kapakinabangan, hindi kaagad napagagalit, hindi inaalumana ang masama,

6 Hindi nagagalak sa ¹kalikuan, kundi nakikigalak sa ¹katotohanan;

7 Lahat ay ¹binabatá, lahat ay pinaniniwalaan, lahat ay inaasahan, lahat ay tinitiis.

8 Ang pag-ibig ay hindi ¹napapawi ²kailanman; kahit maging mga propesiya, ang mga ito ay mangatatapos; o maging mga wika, ang mga ito ay titigil; o maging kaalaman, ito ay mawawala.

9 Sapagka’t nakaaalam tayo nang bahagya, at nakapagpopropesiya tayo nang bahagya;

10 Nguni’t ¹kapag ang yaong ²ganap ay dumating, ³ang bahagya ay matatapos.

11 ¹Nang ako ay ²bata pa, nagsalita akong gaya ng bata, nag-isip akong gaya ng bata, ³nangatuwiran akong gaya ng bata; ⁴ngayong maganap ang aking pagkatao ay iniwan ko na ang mga bagay ng pagkabata.

12 Sapagka’t ¹ngayon ay nakakikita tayo nang malabo ²sa pamamagitan ng isang salamin, nguni’t ³pagkatapos ay makikita natin nang mukhaan; ¹ngayon ay nakaaalam ako nang bahagya, nguni’t ³pagkatapos ay makaaalam ako ng gaya naman ng pagkakaalam sa akin.

13 Datapuwa’t ngayon ay nananatili ang tatlong ito: ang ¹pananampalataya, ang pag-asa, at ang pag-ibig; nguni’t ang pinakadakila sa mga ito ay ang pag-ibig.